Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Γνωστική ασυμφωνία


Τι γίνεται όταν η πραγματικότητα διαφωνεί με τις απόψεις μας; τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Είναι εμπειρικά γνωστό από τα πολύ παλιά χρόνια. Ο Αίσωπος λέει μια ιστορία για μια αλεπού που προσπαθεί μάταια να φτάσει κάτι σταφύλια κι όταν δεν τα καταφέρνει λέει ότι δεν αξίζουν τον κόπο, είναι ξινά. Στην ψυχολογία το λένε γνωστική ασυμφωνία (Cognitive dissonance) και κάνουν πειράματα και μελέτες. Πάνω κάτω σημαίνει ότι για τον άνθρωπο είναι ενοχλητικό να βρίσκεται σε δυσαρμονία με αυτά που πιστεύει κι έτσι κάνει τις αναγκαίες προσαρμογές, συνήθως προσπαθώντας να υποτιμήσει, διαστρέψει, διαστρεβλώσει, αγνοήσει την πραγματικότητα (αυτά που βλέπει, ακούει, μαθαίνει, ζεί), να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για να σώσει όσο μπορεί αυτά που πιστεύει.

Κάποια στιγμή φτάνουμε βέβαια εντελώς στην άκρη, ο κόσμος ολόκληρος γκρεμίζεται όμως για τους αληθινούς πιστούς αυτό είναι μια ακόμα επιβεβαίωση της πίστης τους έναντια σε όλους τους πειρασμούς και τους πράκτορες του εχθρού που τους επιβουλεύονται. Οσοι βέβαια χάνουν την πίστη τους άγονται και φέρονται σ' ένα σκάφος που κλυδωνίζεται μέχρι να αναντραπεί ή να βρουν μια καινούργια πίστη και το σκάφος μια καινούργια ισορροπία. 

Σπανίως και ενίοτε βέβαια υπάρχουν και μερικοί  άνθρωποι που είναι ίσως λίγο περισσότερο ψύχραιμοι, που  σίγουρα προσπαθούν να είναι περισσότερο λογικοί παρά πιστοί αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να τους ξεχωρίσεις. 

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

30 χρόνια πασοκ


Πριν 30 χρόνια το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε τις εκλογές. Ο πατέρας μου πίστευε ότι εκείνο το βράδυ θα γίνουν φασαρίες, θα σκοτωθεί κόσμος, η δεξιά δεν αφήνει την εξουσία τόσο εύκολα παιδί μου. Τελικά η δημοκρατία είχε ήδη έρθει στην Ελλάδα και δεν άνοιξε μύτη. Στα επόμενα 30 χρόνια το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση τα 22 χρόνια. Και είμαστε τώρα, εδώ, σήμερα. 

Τρία καλά παιδιά από το ΠΑΣΟΚ έγραψαν ένα κείμενο για την κατάσταση των πραγμάτων. Αν ήταν έκθεση στο σχολείο θα ήταν εξαιρετική. Όμως αυτά τα παιδιά είναι υπουργοί. Δεν είναι αντιπολίτευση, δεν είναι στο καφενείο, είναι στην κυβέρνηση. Δεν ετοιμάζονται για τις προγραμματικές: είναι δύο χρόνια σε αυτή την κυβέρνηση κι ακόμα λένε τι θάπρεπε να γίνει και τι θα κάνουν. Κι όλα όσα φοβερά και τρομερά διαπιστώνουν αυτές ακριβώς οι κυβερνήσεις στις οποίες συμμμετέχουν τα αποφάσισαν και τα υπέγραψαν.

Και αυτά που διαπιστώνουν κι αυτά που παραλείπουν: από την φοροδιαφυγή μέχρι το νόμο για την ανευθυνότητα των υπουργών.

Σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν διάφοροι δημοσιογράφοι αναλύουν εμβριθώς τι ακριβώς σημαίνει το άρθρο για το όλον πασοκ και τι σημαίνει για την μεταπαπανδρεϊκή εποχή η νέα τρόικα και τρίχες κατσαρές σε αναλύσεις που γράφονται με υψηλό αίσθημα ευθύνης και απύθμενη πολιτική σκέψη. 
 

 

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Η κατάσταση των πραγμάτων


Χρόνια τώρα συμβαίνει το εξής: τα παιδιά που οι καθηγητές κρίνουν ικανούς να αποφοιτήσουν από το Λύκειο παίρνουν σωρηδόν τεσσάρια και πεντάρια (απο τους ίδιους ακριβώς καθηγητές) στις πανελλαδικές. Μόνο σε μένα φαίνεται παράξενο αυτό. Κάποια στιγμή η Μαριέτα Γιαννάκου ως Υπουργός ΑΕΙ είπε ότι δεν μπορεί να δέχεται ανθρώπους που γράφουν κάτω από την βάση. Δεν υπήρξαν και σπουδαίες αντιρρήσεις: όχι, που τα κωλόπαιδα θα κάνουν φοιτητική ζωή με τεσάρια και πεντάρια. Χρειάστηκε να φτάσει Πάσχα για να αρχίσουν οι αντιδράσεις: τα δικά τους σπίτια θα έμεναν ξενοίκιαστα, όλα αυτά τα τεσάρια και τα πεντάρια πληρώνουν τις δικές τους καφετέριες, μπάρ, σουβλατζίδικα.

Σε απλά ελληνικά έχουμε ξεχάσει να σκεφτόμαστε. Η διάρκεια και το βάθος της σκέψη μας δεν μπορεί να ξεπεράσει το τηλεοπτικό χρόνο που διατίθεται για την είδηση και μένει προσκολημμένη στα όρια της εκφώνησης της είδησης χωρίς να είναι σε θέση να αντιληφθεί όλο το θέμα, τι είναι και πως σχετίζεται με όλη την υπόλοιπη ζωή, με ποιά σειρά και ποιές προτεραιότητες. 

Λόλα, να ένα δεύτερο παράδειγμα: στις εκλογές για καινούργιο αρχηγό στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία ΟΛΟΙ οι υποψήφιοι πήραν σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό στην έδρα τους, στον τόπο καταγωγής τους. Η ερώτηση είναι εξαιρετικά απλή: ποιός νομίζετε ότι είναι καλύτερος για αρχηγός του κόμματος. Σε ποσοστό 25% (αν θυμάμαι καλά τον υπολογισμό που είχα κάνει τότε) απαντούν ο ντόπιος. Ουάου!

Γι αυτό λοιπόν: Αν νομίζετε ότι η κυβέρνηση είναι αναποτελεσματική και δεν έχει ηθικό υπόβαθρο γι αυτά που κάνει τότε ρίξτε την (είπε ο Υπουργός των Οικονομικών).