Προσβλητικά όλα αυτά τα περί μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Αν υποθέσουμε ότι μιλάμε περί επιτήρησης στα οικονομικά, μήπως κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας; Ποιός θα εμπιστευόταν την ελληνική κυβέρνηση (αυτή ή την επόμενη) ότι θα κάνει αυτά που λέει και τη δημόσια διοίκηση ότι δεν θα εφευρίσκει τεχνάσματα προς αμοιβαίον όφελος;
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και πρέπει να καταλάβουμε πως φτάσαμε ως εδώ και είναι πράγματι προσβλητικό αυτό που πρέπει να καταλάβουμε. Προφανώς δεν είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό όμως, και όλοι αυτοί που είναι υπεύθυνοι και αποτελούν μέρος του προβλήματος παίρνουν μέρος σε αυτή την συζήτηση και φυσικά θέλουν το οποιοδήποτε μέλλον υπάρχει να τους περιλαμβάνει. Να μην πω ότι θάθελαν να βελτιώσουν κιόλας την θέση τους.
Σε αυτές τις συνθήκες πρέπει να βρούμε μια λύση, ας πούμε κάτι σαν το ασεπ. Με το ασεπ η ελληνική δημόσια διοίκηση παραδέχτηκε ότι δεν μπορεί να κάνει προσλήψεις. (δεν ήταν προσβλητικό γιατί δεν το είπαμε έτσι ακριβώς αλλά αυτή είναι η ουσία). Ήταν το πρώτο βήμα, μόνο που δεν έγινε τίποτα από τα επόμενα που θα έφτιαχναν μια δημόσια διοίκηση ικανή να κάνει προσλήψεις. Τα επόμενα βήματα ήταν προς την λαμογιά, πως μπορούμε να το παρακάμψουμε, με την καλή την έννοια πάντα, γιατί είναι αργό, δυσκίνητο και πάει λέγοντας και να δίνουμε και προϋπηρεσία σε αυτούς της πλαγίας οδού!
Φαντάζομαι ότι και με την όποια επιτήρηση μπορούμε να καταφέρουμε και πάλι κάτι παρόμοιο. Και επιπλέον φαντάζομαι ότι κάτι τέτοιο θα είναι αντιστασιακό και εθνικά υπερήφανο ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου