Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Αυτοκτονίες

Περνάνε εντελώς στα ψιλά οι αυτοκτονίες. Δεν φτάνουν στα δελτία  ειδήσεων. Διακριτικά οι ευαίσθητοι παρουσιαστές βάζουν μια μαύρη καρφίτσα στο πέτο τους. Ουάου!  Δεν παράλειψαν όμως να μας ενημερώσουν ότι σε αιφνιδιαστικό έλεγχο των φυλάκων βρήκαν κινητό τηλέφωνο στον Τσοχατζόπουλο. Και πάλι ουάου ! 
Εδώ και 20 χρόνια φροντίζω την 90 χρονών Μητἐρα μου (την γεροντοκομώ). Τώρα τα 3-4 χρόνια έχει πάθει Αλτζχάϊμερ και τελευταία την πιάνουν και κρίσεις σχιζοφρένειας και έχει κι᾽ άλλα προβλήματα υγείας και τα γηροκομεία δεν δέχονται τὀσο επιβαρυμένους ασθενείς.Το πρὀβλημα είναι ότι δεν είχα προβλέψει να έχω αρκετό ρευστό στο λογαριασμό μου, διότι έπιασε ξαφνικά η οικονομική κρίση. Παρόλο που έχω αρκετή περιουσία, και τα πουλώ όλα όσο όσο τόσο καιρό, έχω μείνει χωρίς ρευστό (χρήματα) και δεν έχουμε πια να φάμε, κι η πιστωτική μου κάρτα με 22% επιτόκιο γεμάτη κι ας δανείζονται με 1%, κι άλλα έξοδα που τρέχουν. Ζω πια συνέχεια μιά ζωή δράμα.
Τώρα τελευταία δυστυχώς έχω νέα σοβαρότατα δικά μου προβλήματα υγείας.
Δεν έχω καμμία λύση μπρος μου. Περιουσία αρκετή αλλά ρευστό καθόλου, οπότε χωρίς φαγητό τι γίνεται; Μήπως ξέρει κανείς καμμία λύση;
Ισχυροί της γης γιά την οικονομική κρίση που δημιουργήσατε θέλετε κρέμασμα και σας είναι λίγο
Και η κατάσταση χειροτερεύει. Και θα σωθούμε λέει αν χειροτερέψει κι άλλο. Οι λίγες γνώσεις μου στα οικονομικά λένε ότι σε αυτές τις καταστάσεις όσο λιγότερο φταις τόσο περισσότερο την πληρώνεις. Και την πληρώνουν μέχρι και με την ζωή τους. Κυριολεκτικά. 
Αλληλεγγύη. 





Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Και τώρα ?


Το εκλογικό αποτέλεσμα το διαβάζω σαν υπόδειξη συνεργασίας ΝΔ – Σύριζα. Μου φαίνεται σαν η μοναδική λογική επιλογή. Προφανώς και δεν είναι εύκολο πράγμα διότι πρέπει να λήξουμε επιτέλους τον εμφύλιο, και να συμφωνήσουν τα δύο κόμματα σε ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα για το τι θα κάνουν (συγκεκριμένα και αναλυτικά), ποιά θέματα δεν θα πιάσουν καθόλου γιατί καίνε πολύ για να τα ακουμπήσουν, πως θα λύνουν προβλήματα και θα αντιμετωπίζουν κρίσεις. Και να τηρήσουν την συμφωνία. Και να εφαρμόσουν το πρόγραμμα.

Κανένα από αυτά τα πράγματα δεν είναι εύκολο. Αν μπορούσαν τα ελληνικά κόμματα να κάνουν (σε αυτοδύναμες και ισχυρές κυβερνήσεις) ρεαλιστικό πρόγραμμα και να το ακολουθήσουν δεν θα είχαμε φτάσει εδώ. Κι αν κάποιος θέλει να υπονομεύσει μια συμφωνία αυτό κι αν είναι εύκολο.

Ακόμα χειρότερα, πέρα δηλαδή από τις εξωπραγματικές προϋποθέσεις, το τελικό αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, όσο “καλό” κι αν είναι, δεν θα είναι τόσο ευχάριστο που να οδηγεί σε επανεκλογή αλλά σε πολιτικό θάνατο. Μπορεί η ιστορία να τους δικαιώσει αλλά δεν θα έχουν περίοπτη θέση στο άμεσο μέλλον και κανένα κίνητρο για να συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια.

Όλα αυτά είναι εντελώς απίθανο να συμβούν. Τα προηγούμενα τριάντα χρόνια είχαμε εξουσία χωρίς αρχές και αντιπολίτευση χωρίς αρχές. Έχει εκπασοκιστεί η πολιτική ζωή μας και η πολιτική μας σκέψη. Η αλλαγή δεν θα είναι εύκολη και ανέξοδη. Θεωρώ ότι δεν μπορεί παρά να γίνει αυτή η αλλαγή και μπορούμε να προσπαθήσουμε να γίνει πριν την ολοκληρωτική κατάρρευση ή να το αφήσουμε για μετά, για τους επιζήσαντες.

Το τέλος της μεταπολίτευσης, η πρώτη φορά που νομίζω ότι στέκει η φράση, δεν θα είναι το τέλος των “άλλων”. Εμείς είμαστε οι άλλοι, οι περισσότεροι από μας, με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό που εκτείνεται από την σύσταση και συμμορία, την συνομωσία και τον εξαναγκασμό μέχρι την απλή αμέλεια, είμαστε ο κακός μας εαυτός.

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Καλές εκλογές


Με ανάμικτα συναισθήματα γι αυτό το τεράστιο μπάχαλο. Είναι πρώτη που αισθάνομαι απολύτως υποχρεώμενος να ψηφίσω και εντελώς σίγουρος ότι πρακτικά διαλέγω ποιος θα με προδώσει.

Θα ήταν πιο λογικό να είχαμε δέκα ψήφους και να τις μοιράζουμε, 4 εδώ, 3 εκεί, 1 στον άλλο. Είναι ανόητο ότι πρέπει να επιλέξεις τον μοναδικό ένα που στη συνέχεια έχει κάθε δικαίωμα να ερμηνεύει την ψήφο σου όπως θέλει.

Ελπίζω ότι θα με προδώσουν με τον τρόπο που φαντάζομαι αλλά φοβάμαι ότι μπορούν να επινοήσουν χιλιάδες διαφορετικούς τρόπους, πιο ηλίθιους και πιο επικίνδυνους.

Δεν μπορώ να καταλάβω πως και γιατί θέλει κάποιος να γίνει σε αυτές τις συνθήκες υπουργός και δεν υποψιάζομαι ότι κινούνται από ανιοδιοτελείς προθέσεις. Αρκεί ελάχιστη σκέψη για να καταλάβω ότι οι πιο επικίνδυνοι αυτοί την στιγμή είναι οι ανιοδιοτελείς, όσοι έχουν πραγματικά πιστέψει τις προεκλογικές υποσχέσεις τους και δεν έχουν απολύτως τίποτα κρυμμένο στο μανίκι τους. 

Καλή τύχη.